Οι Γάλλοι Θεοί του True Metal Lonewolf επέστρεψαν τη χρονία που μας πέρασε με νέο Αlbum κάτω απο τον τίτλο "The Dark Crusade".Αποφασίσαμε λοίπον να κάνουμε μία μικρή κουβεντούλα με τον Jens και τον Αlex και μας είπαν αρκετά πράγματα σχετικά με τη μπάντα..
Interview by Volrath
Γειά σας Αδέρφια! Πρώτα απ'όλα θα ήθελα να σας συγχαρώ για το τελευταίο album των Lonewolf “The Dark Crusade”. Πώς ειναι τα πράγματα με την μπάντα αυτόν τον καιρό;
Alex: Ευχαριστώ! Είναι πάντα ευχάριστο όταν αγγίζεις την καρδιά κάποιων άλλων με τη μουσική που γράφεις για την προσωπική σου ευχαρίστηση!. Είχαμε καλή ανταπόκριση από την αληθινή metal σκηνή σε όλο τον κόσμο, πραγματοποιήσαμε εμφανίσεις σε Γαλλία, Ισπανία και Πολωνία και θ'ακολουθήσουν κι άλλες, οπότε ειμαστε ευγνώμονες και χαρούμενοι!
Jens: Hail Hellenic Warrior! Ευχαριστούμε πολύ, χαίρομαι που σου αρέσει.Ο Alex τα είπε ολα. Νομίζω ότι είμαστε πιο ευχαριστημένοι από ποτέ μετά το “The Dark Crusade”. Πραγματικά πήραμε δύναμη για να συνεχίσουμε, να υπερασπίσουμε το album στη σκηνή και να κρατήσουμε αυτό το θετικό συναίσθημα πρέπει να ηχογραφήσουμε έναν καλό “διάδοχο” του “Τhe Dark Crusade”.
To album αυτό είναι το πρώτο σας με την Carthago Records. Πώς φτάσατε σε συμβόλαιο μαζί τους; Είστε ευχαριστημένοι από την εταιρεία μέχρι σήμερα;
Alex: Χάρη στη δουλειά που κάναμε με τον παραγωγό, φίλο και θαυμαστή Bart Gabriel που ακολούθησε τους Lonewolf μακράν, ο οποίος είναι πραγματικός metalhead και μας βοήθησε πολύ σε ό,τι έχει να κάνει με το επαγγελματικό κομμάτι της μουσικής (εμείς, πραγματικά δεν ενδιαφερόμαστε γι'αυτή την πλευρά της μουσικής!!!). Προς το παρόν, είμαστε ευχαριστημένοι με τη δουλειά της Karthago η οποία είχε κάνει πολύ καλή δουλειά με τους Crystal Viper, οπότε ο Bart την γνωρίζει πολύ καλά και θα μπορούσε να είναι η αρχή μιας καλής εποχής!
Το πρώτο σας demo κυκλοφόρησε το 1992 αλλά το πρώτο ολοκληρωμένο album σας 10 χρόνια αργότερα. Γιατί χρειάστηκε τόσος καιρός;
Jens: Πρώτα απ'όλα λόγω της διάλυσής μας το '96! Κατά δεύτερον, επειδή κανείς δεν ενδιαφερόταν πραγματικά τότε να κυκλοφορήσει album των Lonewolf (εκτός από τη φίρμα με την οποία είχαμε τότε υπογράψει και η οποία μας εκμεταλλεύθηκε και τελικά οδήγησε στη διάλυσή μας) εκείνη την εποχή χα χα! Την περίοδο 1992-96 κυκλοφορήσαμε 2 demos και ένα 7'' με τίτλο “Holy Evil”... μετά έπαισε η αυλαία! Επανήλθαμε το 2000 και ηχογραφήσαμε ένα demo cd με τίτλο “March Into The Arena”, το οποίο έγινε και το πρώτο μας album, το οποίο κυκλοφόρησε μέσω της Goimusic το 2001. Τελικά, το 2001 οι Lonewolf είχαν 5 χρόνια ενεργούς ζωής, οπότε δεν ήταν και τόσος πολύς ο καιρός.
Έχετε κάποια σχέδια για κυκλοφορία του “Legions of the Unlight”;
Jens: Όχι, ποτέ! Αυτή η ηχογράφηση ήταν πραγματικά απαίσια! Αλλωστε, τα περισσότερα κομμάτια επανηχογραφήθηκαν στο “March Into The Arena”: “Morbid Beauty”, “Pagan Glory”, Towards The Light”, τα τραγούδια από το 7'' “Holy Evil” και το “Buried Alive”. Πραγματικά, δεν χρειάζεται να κυκλοφορήσουμε αυτό το album. Επίσης, είναι η ανάμνηση των χειρότερων στιγμών που είχαν ποτέ οι Lonewolf και έχουμε ξεφύγει πολύ μακριά από αυτό τώρα πια! Στο πρώτο μας album το bonus track “Children Of The Unlight” είναι από την περίοδο εκείνης της ηχογράφησης – λατρεύω το κομμάτι το ίδιο αλλά απαιχθάνομαι τον τρόπο με τον οποίο το παίζουμε... τα πάντα μπορούσαν να είναι καλύτερα. Και υστερούσε σε όλα, ούτε επιθετικότητα είχε, ούτε συναίσθημα, τίποτα. Αυτό το τραγούδι ξεκάθαρα αξίζει περισσότερα... αυτό που θα μπορούσε να γίνει κάποια στιγμή είναι να το επανηχογραφήσουμε. Εϊ, μαζί με τα κομμάτια από το demo μας “The Calling” θα ήταν ωραια, χαχα! Μερικές φορές με ρωτάνε εάν θα επανηχογραφήσουμε το “The Calling” οπότε αυτό όντως θα μπορούσε να γίνει κάποια στιγμή, γιατί οχι; Αλλά θα πρέπει να βρούμε τον χρόνο να το κάνουμε και μία εταιρεία να το κυκλοφορήσει. Δεν είμαι σίγουρος εάν αυτό ενδιαφέρει την Carthago και ούτως ή άλλως προτιμώ να επικεντρωθούμε σε νέο υλικό με αυτή. Η επανηχογράφηση παλαιότερου υλικού θα μπορούσε να γίνει με “φίλους” ας πούμε. Ίσως κάποια μέρα...
Ο ήχος σας είναι ξεκαθαρα εμπνευσμένος από Running Wild. Ποιές είναι οι κύριες επιρροές σας;
Alex: Φαίνεται καθαρά ότι έχουμε μείνει στο '80, αλλά το κάθε μέλος της μπάντας έχει τις δικές του επιρροές... νομίζω ότι η μόνη μπάντα που είναι κοινή είναι οι Iron Maiden για όλους. Ο Jens κινείται καθαρά μέσα στο metal του '80 (Running Wild, πρώτους Helloween, Paragon, Rage... κυρίως τη σκηνή του Αμβούργου), ο Dams σε παλιούς Metallica, Megadeth και Savatage, o Antoine είναι πιο ακραίος (black metal και thrash) και εγώ σε έναν συνδυασμό όλων αυτών των επιρροών... Να είστε σίγουροι ότι δεν θα ακούσεται rap ή R & B ή new metal... Αλλά – ίσως κάνω και λάθος – κανένα album των Lonewolf δεν θα μπορούσε να γραφτεί από τους Running Wild. Κατά τη γνώμη μου είμαστε στην ίδια κατεύθυνση αλλά είναι πολύ απλοϊκό το να μας θεωρούν αντίγραφο των Running Wild...Κατ'εμε, ο ήχος μας ακούγεται περισσότερο σαν κάτι που θα μπορούσε επίσης να ακούσει ένας θαυμαστής των Running Wild ή να περιμένει από μία τέτοια μπάντα. Για να είμαστε ξεκάθαροι: εάν είστε θαυμαστής των Running Wild θα σας αρέσουν και οι Lonewolf, αλλά πραγματικά... δεν ακουγόμαστε σαν αντίγραφο των Running Wild.
Jens: Ναι, φυσικά, τουλάχιστον σε ό,τι με αφορά είνα πολύ επιρρεασμένος από Running Wild, αλλά ακούγοντας όλο το album, το κομμάτι “Winter Farewell” είναι πραγματικά περισσότερο στο ύφος των παλιών Blind Guardian, το “The Wolf Division” περισσότερο Grave Digger ή το “The Dark Crusade” απόλυτα στο ύφος των Paragon. Φυσικά κομμάτια σαν το “Viktoria” και το “Heathen Horde” πηγαίνουν καθαρά στην κατεύθυνση των Running Wild αλλά αυτά δεν είναι όλο το album. Πάντως, είναι τιμή μου που ο κόσμος μιλά γι'αυτή την επιρροή και ένα τραγούδι σαν το “Legacy Of The Wild” δείχνει καθαρά ότι δεν έχουμε πρόβλημα με αυτό – αντιθέτως!!! Είμαστε επιρρεασμένοι αλλά πραγματικά τολμώ να πω ότι δεν είμαστε αντίγραφο και έχουμε τη δική μας ταυτότητα τουλάχιστον από το “Made In Hell”. Όπως είπε και ο Alex, ο Dams είναι επιρρεασμένος από μπάντες όπως οι παλιοί Metallica, αλλά πιστέψτε με, πάντα φροντίζω τα riffs του να ταιριάζουν απόλυτα στους Lonewolf, καθόλου thrash εδώ, χαχα!!! Νομίζω, τέλος πάντων, ότι μερικές φορές είμαστε περισσότερο προς την heavy πλευρά των Dark Throne παρά των Metallica. Οι κύριες επιρροές ποικίλουν από τη Γερμανική κλασσική σκηνή έως το NWOBHM, χωρίς να ξεχνάμε κάποια επικά αγγίγματα. Οι Manilla Road είναι μια μεγάλη επιρροή για μένα και νομίζω ότι είναι από τις πιο υποτιμημένες μπάντες μαζί με τους μεγάλους Stormwitch.
Φαίνεται ότι αγαπάτε την Ελλάδα και τους Ελληνες θαυμαστές πολύ και αποδεικνύεται με το “Hellenic Warriors”. Πείτε μας περισσότερα γι'αυτό.
Jens: Ναι, πράγματι, αυτό είναι πολύ ιδιαίτερο για εμάς. Έχουμε τόσο μεγάλη υποστήριξη από την Ελλάδα και αυτό έχει χαραχτεί στην καρδιά μας για πάντα. Απ'όσο μπορώ να θυμηθώ, ήδη από το “Holy Evil”το 1996, νοιώσαμε κάτι ιδιαίτερο εκεί και όταν επιστρέψαμε το 2001 με το “March Into The Arena”μερικοί metalheads δεν μας είχαν ξεχάσει. Και η Ελλάδα μας έκανε την πρώτη Γαλλική heavy metal μπάντα που έπαιξε μέχρι τότε σε ελληνικό έδαφος, αυτό δεν μπορώ να το ξεχάσω φυσικά! Μετά από αυτή τη συναυλία κυκλοφορήσαμε το 7'' “Hellenic Warriors” για να δείξουμε την ευγνωμοσύνη μας. Είναι δύσκολο να το περιγράψουμε με λέξεις και επίσης έχουμε εκεί πολλούς metal αδελφούς και αδελφές, πραγματικά υπέροχους ανθρώπους με τους οποίους πάντα περνάμε καλά και χαιρόμαστε να συναντούμε. Παίξαμε δύο φορές στην Ελλάδα και είναι μία φανταστική ανάμνηση, πιστέψτε με. Υπάρχει κάτι ιδιαίτερο στη χώρα σας. Δεν μπορώ πραγματικά να πω τί είναι αυτό. Και έχετε αυτή την αγάπη στο αληθινό metal, είναι στην καρδιά και το αίμα σας και είναι τιμή μας να βλέπουμε την υποστήριξή σας στους Lonewolf.
Ας πάμε λίγο στην τελευταία σας κυκλοφορία. Νομίζω ότι αρχίζει εκεί ακριβώς που σταμάτησε το “Made In Hell“. Πώς νοιώθετε για το “The Dark Crusade” λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του;
Alex: Για μένα είναι ένας καλός συνδυασμός της δύναμης του “Made In Hell” και των μελωδιών του “March Into The Arena”. Το πρώτο album ήταν “μόνο πείσμα” ενώ το “The Dark Crusade” είναι πιο δομημένο με πολύ δουλειά στις κιθάρες, τις μελωδικές γραμμές και τα χορωδικά, ενώ τα φωνητικά (κατά την άποψή μου) είναι πιο ενδιαφέροντα.
Jens: Ναι, συμφωνώ μαζί σου, το “The Dark Crusade” είναι πιο μελωδικό, αλλά αυτό ήταν φυσική εξέλιξη ας πούμε. Απλά ήρθε μόνο του, δεν καθίσαμε και είπαμε “Τώρα πρέπει να κάνουμε ένα μελωδικότερο album”. Επίσης, ο Alex χρησιμοποίησε αρκετά τις μελωδικές επιρροές του από Iron Maiden και αυτό στιγμάτισε τα κομμάτα αρκετά αφού ο Alex είναι πολύ καλός στο να γράφει τραγούδια. Σε αυτό πρέπει να προσθέσετε μία ωριμότητα καθώς επίσης και εμπειρία σε studio και ζωντανές εμφανίσεις Κανείς δεν γνωρίζει... ίσως το επόμενο album συνεχίσει στον μελωδικό δρόμο ή θα επιστρέψει σε ένα πιο “ξερό” όπως το “Made In Hell”. Οι πρώτες ιδέες πάνε μάλλον προς την πρώτη περίπτωση αλλά τίποτα δεν είναι οριστικό ακόμη. Εμένα μου αρέσει τόσο το “Made In Hell” όσο και το “The Dark Crusade”, ανάλογα με τη διάθεση. Αλλά συμφωνώ με τον Alex, μάλλον υπάρχει λίγο από “March Into The Arena” στην τελευταία μας κυκλοφορία.
Ποιές ήταν οι πρώτες αντιδράσεις των θαυμαστών για το “The Dark Crusade”;
Alex: Πέρα από κάθε προσδοκία! Είμασταν ευχαριστημένοι από τους εαυτούς μας και υπερήφανοι για τη δουλειά μας (στενοί μας φίλοι έμοιαζαν επίσης ευχαριστημένοι οπότε σκεφτήκαμε ότι είμαστε σε καλό δρόμο!). Ο Bart ήταν επίσης ευχαριστημένος και οι κριτικές στα περιοδικά και στον χώρο του underground ήταν επίσης καλές.
Jens: Ναι, είχαμε εκπληκτικά γράμματα από metalheads που τους άρεσε το album, πραγματικά εξεπλάγην. O χώρος καλοσώρισε το album με πολύ καλή ανταπόκριση. Σε ό,τι αφορά τα “mainstream” περιοδικά, όπως είπε και ο Alex, είχαμε πολύ καλές κριτικές, αλλά πρέπει να πω ότι υπήρχαν και κάποιες μέτριες του ύφους “παρακαλούμε αφήστε το '80 εκεί που είναι... κανείς δεν το χρειάζεται αυτό κλπ, κλπ...” αλλά δεν μας πειράζει, ένα τραγούδι όπως το “The Wolf Division” είναι εδώ για να αποδείξει ότι κρατάμε τις σταθερές μας και αγαπάμες το αληθινό metal και ό,τι άλλο συνδέεται μαζι του.
Με ποιές μπάντες θα θέλατε να μοιραστείτε τη σκηνή;
Alex: Gamma Ray, Sabaton, Jon Oliva's Pain, Malmsteen, Grave Digger... και το όνειρό μου: Iron Maiden!!!!!!!!!!!!!!!!! Αλλά ξέρω ότι ονειρεύομαι, οι Lonewolf έπαιξαν με τον Paul Dianno και τους Blaze Bayley...οπότε, ίσως κάποια μέρα και με τον Bruce ;_))
Jens: Ξέρεις, είμαι τυχερός διότι ήδη έχω μοιραστεί τη σκηνή με πολλές από τις μπάντες που ονειρεύτηκα. Grim Reaper, Manilla Road, Grave Digger, Paragon, Preety Maids, Tankard, Omen, Exciter, Jag Panzer, Sacred Steel, Paul Di'Anno etc... Μου ακούγεται σαν όνειρο. Για Running Wild είναι πολύ αργά, οπότε θα έλεγα Iron Maiden, Doro (θα ήταν φανταστικό εάν συναντούσα την Βασίλισσα του metal έστω μία φορά στη ζωή μου!!!), Udo και τόσους άλλους...
Τί σημαίνουν οι Lonewolf για εσας; Είναι τρόπος ζωής;
Alex: Είναι 4 φίλοι που τους αρέσει να μοιράζονται μπύρες, χαζά αστεία, να περνούν καλές στιγμές στο “προβάδικο” και που έχουν την τύχη να ηχογραφούν τη μουσική τους, να τη μοιράζονται με ανθρώπους σε όλο τον κόσμο... είμαστε κανονικοί άνθρωποι που πάντα ζουν σε αυτό το metal όνειρο... γνωρίζουμε ότι είμαστε τυχεροί! Και ευγνώμονες σ'εσάς που μας κάνετε να ζούμε το όνειρό μας!
Jens: Είναι τρόπος ζωής, ναι. Επειδή το metal είναι καθημερινό κομμάτι της ζωής, επιπρόσθετα στους Lonewolf έχουμε την τύχη να μοιραζόμαστε τη μουσική με άλλους metalheads. Οι Lonewolf δεν είναι “αποκλειστικό πάθιασμα” αφού όλοι εργαζόμαστε παράλληλα, αλλά είναι η “δεύτερη εργασία μας”, αναμφισβήτητα επειδή ακόμη και στον underground χώρο αυτή η μπάντα απαιτεί αρκετό χρόνο και κάποιες θυσίες. Για μένα, οι Lonewolf έγιναν κάτι που ποτέ δεν περίμενα. Ξέρετε, η κατάσταση με το metal στη Γαλλία δεν είναι τόσο καλή – ανάμεσα στις nu-metal αηδίες και την ακραία μουσική είναι δύσκολο να βρεις μια θέση. Εμείς, με τους Lonewolf, έχουμε την ευκαιρία να παίξουμε στην Ευρώπη, να πουλήσουμε albums, να συναντήσουμε πολλούς ωραίους ανρώπους σε όλες τις χώρες – είναι πραγματικά φανταστικό, μερικές φορές είμαι σαν μικρό παιδί χαχα!!! Τέλος πάντων, όλοι μας είμαστε “μεγάλα παιδιά” ή έχουμε αρκετά ανεπτυγμένο το παιδικό κομμάτι μέσα μας. Χάρη σε τούτο διασκεδάζουμε περισσότερο. Διότι αυτό είναι το ζητούμενο: να περνάμε καλά με όλους εσάς, να μοιραζόμαστε το πάθος μας και πάνω απ'όλα να μην σας εξαπατήσουμε με ένα album. Εκείνοι που υποστηρίζουν τους Lonewolf θα έχουν παίρνουν πάντα αυτό που θέλουν: αληθινό metal, ωμό και ανόθευτο – και τίποτε άλλο.
Ποιά είναι τα σχέδια της μπάντας; Υπάρχει καμία πιθανότητα να σας ξαναδούμε εδώ;
Alex: Είναι προγραμματισμένο να επιστρέψουμε σύντομα στην Ελλάδα!
Jens: Ναι, μίλησα με τον Greg (Eat Metal Records) για την πιθανότητα να παίξουμε πάλι στην Ελλάδα φέτος. Αλλά πάντα χρειάζονται αρκετά χρήματα για να έρθουμε, οπότε θα πρέπει να βρεθεί η κατάλληλη στιγμή. Ελπίζω να είναι όλα καλά για φέτος, διότι πιστέψτε με με τον Damien ανυπομονούμε να επιστρέψουμε, ενώ ο Alex και ο Antoine αδημονούν να δούν την Ελλάδα αφού δεν έχουν έρθει ποτέ και γνωρίζουν μόνο όσα τους έχουμε πει για τη ένδοξη χώρα σας.
Ευχαριστώ για τη συνέντευξη αδέρφια.Ήταν μεγάλη μου τιμή που μίλησα μαζί σας.Η τελευταία λέξη δική σας.Στείλτε ένα μήνυμα στους Έλληνες οπαδούς σας και ειδικότερα στους ακροατές/αναγνώστες του Metal Holocaust Radio/Webzine.
Alex:Ευχαριστούμε απο τα βάθυ της καρδίας μας για τη υποστήριξη.Θα πιούμε μπύρες παρέα σύντομα!
Jens:Η τιμή δική μου!Δείξατε ενδιαφέρον για τη μουσική μας και αυτό μας τιμάει!Προς όλους τους Έλληνες πολεμιστές: Ελπίζουμε να σας δούμε ξάνα αυτή τη χρονιά,να μοιραστούμε Metal και μπύρες και να κάνουμε ένα μεγάλο πάρτυ!Και τελευταίο και σπουδαιότερο να ευχαριστήσουμε εσένα Volrath όπως και το Μανο που κανονίσατε αυτή τη συνέντευξή και που υποστηρίζετε τόσο δυνατά τη μπάντα.Forever we hail hellenic warriors.....
Περισσότερες πληροφορίες ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου