Ιnterview By Texas
Καλησπέρα Winter's Verge,αν και δε νομίζω πως υπάρχουν πολλοί που να μη σας ξέρουν, δώστε ωστόσο στους αναγνώστες του Metal Holocaust,κάποιες πληροφορίες για το σχήμα...
Αρκετές καλησπέρες από τους Winter’s Verge αλλά και την ηλιόλουστη Κύπρο,ο καφές ψήνεται και οι συνθήκες είναι κατάλληλες για μία συνέντευξη. Το συγκρότημα λοιπόν δημιουργήθηκε το Σεπτέμβρη του 2003 από τους Γιώργο Χαραλάμπους και Στέφανο Ψυλλίδη.Η μουσική του κατεύθυνση ήταν άγνωστη και πιθανότατα ακόμη την ψάχνουμε, ωστόσο σε στενά μουσικά πλαίσια παίζουμε Power Melodic metal με Epic και Progressive στοιχεία. Σήμερα η μπάντα, έπειτα από πάααρα πολλές αλλαγές στο σχήμα, αποτελείτε από τους : Γιώργο Χαραλάμπους (vocals), Στέφανο Ψυλλίδη (keyboards), Miguel Τραπεζάρη (bass),Χάρη Πάρη (guitars) και Chris Ιωαννίδη (Drums).Δισκογραφικά ξεκινήσαμε το 2008 όπου και κυκλοφορήσαμε το 1ο μας album μέσο της εταιρίας LMP με την επονομασία «Eternal Damnation» . Δύο χρόνια μετά η μπάντα μεταπηδά στην Massacre Records και μέσω αυτής, κυκλοφορεί φέτος το νέο μας άλμπουμ «Tales of Tragedy» πάντοτε με την εποπτεία και άρτια παραγωγή του R.D Liapaki.
Πρόσφατα συμμετείχατε μαζί με τους Stratovarius και τους Tracedawn στην ευρωπαϊκή τους περιοδεία η οποία αν δεν κάνω λάθος κράτησε για σας 1 εβδομάδα όπως επίσης και για τις υπόλοιπες μπάντες που η μία αντικαθιστούσε την άλλη (Mystic Prophecy,Dream Evil)...Πώς ήταν αυτό σαν εμπειρία για σας? Ήταν η πρώτη φορά που παίζατε μπροστά σε τόσο κόσμο? Υπήρξε κάποιο ιδιαίτερο σκηνικό που σας έμεινε στη μνήμη περισσότερο?
Τι μου φέρνεις στην μνήμη τώρα… Τα πάντα όλα απλά..! Η επαφή και η συνεργασία μας με Stratovarius και Tracedawn αλλά ακόμη και με τους τεχνικούς και υπεύθυνους του όλου Tour, ήταν ένα μικρό πανεπιστήμιο με κύριο μάθημα Metal 101. Έχουμε μάθει τόσα πολλά πράγματα από αυτές της συναυλίες που βελτιωθήκαμε καταρχήν σαν μουσικοί ο καθένας ξεχωριστά και κυρίως ανακαλύψαμε πώς να είμαστε καλύτερο συγκρότημα. Ο επαγγελματισμός αυτών των ανθρώπων απλώς μας άφησε έκπληκτους και μας πείσμωσε περισσότερο για το μέλλον. Κάθε συναυλία ήταν ανεπανάληπτη, ο κόσμος αγκάλιαζε την μουσική μας, τραγουδούσε μαζί μας και όταν τελείωνε ο χρόνος επί σκηνής, ήμασταν και οι πέντε «ΟΧΙ ΡΕ Γ… ΤΕΛΕΙΩΣΕ!!». Ιδιαίτερο σκηνικό ήταν σίγουρα στης 25 του Γενάρη, μέρα κυκλοφορίας του καινούργιου μας album. Βρισκόμασταν στην Τσεχία στο Masters of Rock Cafe, ήταν η τελευταία μας συναυλία στο Tour, το τελευταίο τραγούδι, τα τελευταία 2 λεπτά. Σταματήσαμε να παίζουμε στο ρεφραίν του τραγουδιού μας «To you I sail Tonight» και ο κόσμος ανέλαβε σχεδόν να το τελειώσει. Έτσι στιγμές ίσως να μην επαναληφθούν ποτέ.
Θεωρώ δεδομένο το γεγονός της προώθησης του νέου δίσκου μέσω του tour,πώς πήγε από πλευράς πωλήσεων? Είστε ικανοποιημένοι μέχρι τώρα?
Καταρχήν εις υγεία μιας και ο καφές είναι έτοιμος… Στο θέμα μας λοιπόν. Η παραπάνω είναι μία ερώτηση που μπορώ να απαντάω μόνο κάθε έξι μήνες όπου και βγαίνει η κατάσταση πωλήσεων παγκοσμίως μέσω της εταιρίας μας. Άρα υπομονή! Προς το παρών θέλω να πιστεύω πως πάμε μια χαρά.
Ποια η ανταπόκριση του κόσμου ακούγοντας τα καινούρια κομμάτια live?
Είναι γεγονός ότι ως μπάντα ουδέποτε ψάχναμε την εύκολη λύση στις μελωδίες μας, έτσι ορισμένα από τα καινούργια κομμάτια ήταν πιο δύσκολο να περάσουν στον κόσμο. Ωστόσο ο κόσμος γούσταρε, έκανε headbanging ή έστω έπιανε το ρυθμό και δεν ήταν αδιάφορος. Αν κρίνουμε από το χειροκρότημα πλειοψηφικά ο κόσμος ανταποκρίθηκε θετικά στην νέα μας δουλεία.
Στον νέο σας δίσκο με τίτλο "Tales Of Tragedy",πίσω από το drumkit βρίσκεται ο Chris Ioannides,drummer εκπληκτικός κατά την άποψη μου, θαυμάζοντας τον αρκετές φορές τον τελευταίο χρόνο live..Drummer που έχει περάσει από μπάντες μεγαθήρια στην Κύπρο όπως οι Armaggedon (μεγάλη λατρεία το E.P. "Rev.16:16") και οι Arryan Path (πολύ αγαπημένη μπάντα στην Ελλάδα),πως προέκυψε αυτή η συνεργασία?
Ο Chris αποτελεί έναν ογκόλιθο γι’αυτήν την μπάντα, όχι μόνο για την σταθερότητα στο παίξιμο του αλλά και για την απόδοση του σε συνθήκες ηχογράφησης και live εμφάνισης. Σχεδόν αριστοτεχνικά ενορχήστρωσε την ροή των νέων μας κομματιών και πρόσφερε πολύτιμες εμπειρίες στο όλο γράψιμο τους. Η συνεργασία μας προέκυψε λόγο της αποχώρησης του πρώην drummer μας Αντρέα Χαραλάμπους ο οποίος ήταν μέλος τις μπάντας μέχρι και το «Eternal Damnation». Έχοντας λοιπόν υλικό στα χέρια μας για το Tales of Tragedy, ξαφνικά βρεθήκαμε χωρίς drummer και με μια εταιρία να πιέζει. Ο Chris αποτελούσε την μοναδική μας επιλογή για drummer στην Κύπρο ο οποίος θα μπορούσε να ανταπεξέλθει στης ανάγκες του band. Ένα τηλεφώνημα ήταν αρκετό όμως έτσι τα υπόλοιπα αποτελούν ιστορία.
Ας μιλήσουμε λίγο για το "Tales Of Tragedy"...Μέχρι τη Γερμανία φτάσατε για παραγωγή, μίξη,master...από έναν γνωστό ιδιαίτερα στους Ελληνικούς κύκλους, κι εννοώ τον R.D. Liapaki...Ποιες οι εντυπώσεις σας?? Στην Κύπρο ποια η κατάσταση των studio?Γιατί δηλαδή δεν επιλέξατε κάτι "εντός έδρας"?
Θα πηγαίναμε και Κονγκό άμα λάχει, φτάνει να είναι μακριά από εδώ και με παραγωγό τον Λία και sound Engineer τον Christian Schmid. Σχετικά τώρα με τα studio στην Κύπρο, τα περισσότερα υπερχρεώνουν τις υπηρεσίες τους και ορισμένα προσφέρουν και κακής ποιότητας τελικό προϊόν.Ξέρεις, δεν είναι μόνο για λόγους οικονομικούς που προτιμάμε Γερμανία αλλά κυρίως για το περιβάλλον και την όλη εμπειρία. Η μπάντα καλμάρει στο χιονισμένο τοπίο του Κέμπτεν έτσι και η δουλειά μας βγαίνει με ποιο πολλή όρεξη και δημιουργικότητα. Μένουμε όλη μέρα μαζί στον ίδιο χώρο και μόλις μας πιάσει η έμπνευση, μία πόρτα μας χωρίζει από ένα σύγχρονο και άρτια εξοπλισμένο studio όπου και μπορούμε να χτυπιόμαστε μέχρι να ξημερώσει. Να μην ξεχάσω να αναφέρω φυσικά τις ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΜΠΥΡΕΣ, οι οποίες αντικαθιστούν τις ανάγκες μας σε νερό και τις τεραστίων διαστάσεων πίτσες που ταΐζουν λόχο και παραγγέλναμε με 6 euro!!
Απ'όσο γνωρίζω όλους τους στίχους, τους γράφει ο George Charalambous...Από που καταπιάνεσαι? Βασικά έχω στο μυαλό μου 2 τραγούδια από την αμέσως προηγούμενη σας κυκλοφορία "Eternal Damnation",τα "My Winter Sun" και "Suicide Note",πολύ ψυχοπλάκωμα, και αν θυμάμαι καλά δεν είναι τα μόνα, παρά την πιο εύθυμη πλευρά της μουσικής σας...Και μιας και ανέφερα το "Eternal Damnation",ουσιαστικά μιλάμε για το "Another Life...Another End" με διαφορά 3 κομματιών. Γιατί αποφασίσατε να το επανηχογραφήσετε και όχι να γράψετε κάτι καινούριο?
Οι στίχοι μας πάντα βρίσκονταν σε μια λεπτή ισορροπία μεταξύ του φανταστικού και πραγματικού κόσμου. Ίσως λόγο της μινόρε μελωδίας αλλά και του όλου τρόπου σκέψης τις μπάντας ο στίχος καταλήγει να είναι πάντα μελαγχολικός και πένθιμος. Μια φορά δοκιμάσαμε να γράψουμε κάτι εύθυμο και καταλήξαμε σε σενάριο ταινίας για τον Roman Polanski. Σε ορισμένους στιχουργούς απλά δεν τους βγαίνει το εύθυμο. Σχετικά με το Demo Album μας «Another Life…Another End» ήταν επιθυμία της εταιρείας μας (L.M.P) αλλά και εμάς τους ίδιους να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία σε εκείνα τα κομμάτια. Δηλαδή να βελτιώσουμε την ενορχήστρωση τους αλλά και τον ήχο τους, μιας και το «Another Life…Another End» γράφτηκε στην Κύπρο ενώ το «Eternal Damnation» στην Γερμανία . Κομμάτια όπως το «Goodbye» «Eternal Damnation», «Can You Hear me» και «My Winter Sun» τα επεξεργαζόμασταν από το 2003 έτσι η μπάντα ζητούσε το καλύτερο αποτέλεσμα και την ποιότητα που τους αξίζει. Ακόμη και σήμερα όμως εντοπίζουμε ατέλειες και πράγματα που θέλουμε να αλλάξουμε σε εκείνα τα κομμάτια και το κάνουμε…. Live φυσικά!
Πριν κλείσουμε,σε τι κατάσταση βρίσκεται η Κυπριακή metal σκηνή?Αν δεν κάνω λάθος οι ενεργές μπάντες δεν πρέπει να είναι πάνω από 10!!Γιατί γίνεται αυτό κατα τη γνώμη σας? Υπάρχουν κάποιες μπάντες που ξεχωρίζετε?
Στην Κύπρο έχουμε να λέμε πως οι μουσικοί είναι περισσότεροι από τους θεατές… Ταλέντα υπάρχουν και χάνονται λόγο στρατιωτικών υποχρεώσεων και συγκροτήματα γεννιόνται και διαλύονται συνέχεια. Η κοινωνία της metal σκηνής στην Κύπρο είναι αρκετά αυστηρή και επικριτική σε ότι γίνεται και αυτό σε συνδυασμό με την έλλειψη μουσικών σκηνών συντελούν σε μια στείρα μουσική σκηνή που παλεύει να ξεπεράσει το παρελθόν της. Τα πράγματα ωστόσο πιστεύουμε πως είναι πλέον καλύτερα. Γνωστά συγκροτήματα και ονόματα έκαναν live εμφανίσεις στο νησί, σταθερά φεστιβάλ όπως το Power of the Night, Together we Stand, Bands Fest, Metalmorphosis κτλ Προωθούν και δίνουν κίνητρα σε πρωτοεμφανιζόμενα συγκροτήματα. Τέλος δύο τοπικές μικρές εταιρίες οι Pitch Black Records και Fishbone αναλαμβάνουν ηχογραφήσεις, συναυλίες και προώθηση των album που υποστηρίζουν.Χώρος για βελτίωση του χώρου πάντοτε υπάρχει, τώρα αν θα γίνει κάτι μόνο ο χρόνος θα μας πει. Το μέλλον της κυπριακής metal σκηνής σίγουρα θα στηριχτεί στους Blynd, Prodigal Earth, Stormcast, Quadraphonic, Death Habit, R.U.S.T. και φυσικά Arryan Path.
Αυτά από μας...αν θέλετε να πείτε κατι τελευταίο,ο επίλογος δικός σας...Ευχαριστούμε πολύ!
Ευχαριστούμε για την ευκαιρία που μας δώσατε να μοιραστούμε μαζί σας κάτι από την μουσική μας ως Winter’s Verge. Χαιρετισμούς στην Ελλάδα και υπομονή με τα νέα μέτρα,τέλος ένα θεότρελο ΠΑΜΕ ΜΩΡΕ PROG AND RUN!!! Τα παιδιά από Κρήτη ξέρουν…(Σ.Σ.εεε....κι εγώ ξέρω!!!)
So for now.. I’ll just say Goodbye.
Winter’s Verge
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου