Σε μερικές μέρες και για πέμπτη συνεχόμενη χρόνια,θα έχουμε όλη μας την τιμή να παρεβρεθούμε στο σημαντικότερο Μetal γεγονός στην χώρα μας.Όλα αυτά τα χρόνια το συγκεκριμένο festival έχει φιλοξενήσει μερικές απο της αγαπημένες μας,και σημαντικότερες μπάντες,του Underground χώρου κυρίως,και χάρη στην αγάπη και το μεράκι του διοργανωτή του Up The Hammers Festival Μανώλη Καραζέρη,έχουμε νοιώσει έντονες συγκινήσεις αρκετές φορές.Για πολλούς απο εμάς το συγκεκριμένο festival αποτελεί και το ετήσιο meeting όλων των "ορκισμένων" αυτής της χώρας αλλα και του εξωτερικού,μιας και δεν έχει να ζηλέψει τίποτα απολύτως απο αντίστοιχες διοργανώσεις άλλων χωρών.Στα πλαίσια λοιπόν του επερχόμενου Up the Hammers Festival V στις 5-6 Μαρτίου 2010 είπαμε να κάνουμε μία ιστορική αναδρομή μέσα απο παλιότερα live reports και να θυμηθούμε όλοι γιατί το Up The Hammers είναι ότι πιο Μεταλλικό έχει βγάλει ποτέ η Χώρα αυτή.Ευχαριστώ προκαταβολικά τους Volrath και MPHM για τα reports που μου παραχώρησαν (αν και είναι προσωπικές τους απόψεις και με κάποιες ίσως να μη συμφωνώ).
Βy Manos
Tρίτη λοιπόν Μεταλλική Επίθεση!!!Up The Hammers Festival 3! 11-12 Aπριλίου 2008! Αn Club Αθήνα!Ημέρα 1η:Έφτασα λίγο καθυστερημένα οπότε και δεν είδα την πρώτη μπάντα του φεστιβάλ, τους Heathendom. Από ότι άκουσα η απόδοσή τους κυμάνθηκε σε υψηλά επίπεδα. Μετά από χαιρετούρες με γνωστούς και φίλους μπήκαμε στο χώρο του φεστιβάλ. Ακολούθησαν ψώνια (cd κυρίως, διψήφιος αριθμός παρακαλώ και μερικά tshirts).
Airged L'Amh: Μια από τις καλύτερες Ελληνικές μπάντες, οι Airged L'Amh μας εξαπέλυσαν το βάρβαρο epic metal τους και άφησαν τους πάντες ευχαριστημένους. Τα "Fate Of The King" και "One Eyed God" ήταν τα κομμάτια στα οποία έγινε πανικός. Ολοκληρωτική συντριβή με διασκευή στο "Battle Hymn" των Manowar και τέλος για μια εξαιρετική Ελληνική παρουσία.
Sentinel Beast: Οι speed/thrash metallers Sentinel Beast από την Αμερική έκαναν μια τρομερή εμφάνιση. Το crowd surfing και το stage diving ήταν σε πρώτο ρόλο και η frontwoman Debby έδειχνε γεμάτη όρεξη και πάθος. Μια εμφάνιση-έκπληξη από μια μπάντα που δεν της είχα δώσει την ανάλογη σημασία... λάθος μου!
Dark Quarterer: Μια από τις μεγαλύτερες στιγμές του φεστιβάλ! Αν κάποιος μου έλεγε ότι κάποτε θα έβλεπα live τους Ιταλούς αυτούς θεούς, δεν θα τον πίστευα. Ε, τελικά τους είδα. Πως να περιγράψω τα συναισθήματα όταν ακούω live σε απίστευτη απόδοση κομμάτια όπως το "Dark Quarterer" και το "Retributioner"; Θα θέλαμε να ακούσουμε "Red Hot Gloves" και "Colossus Of Argil" αλλά δεν πειράζει. Ζήσαμε το όνειρο. Dark Quarterer, σας ευχαριστούμε!
Memory Garden: Οι doomsters Memory Garden με άφησαν παγερά αδιάφορο. Οι οπαδοί τους έμειναν απόλυτα ικανοποιημένοι οπότε μιλάμε για άλλη μια καλή παρουσία στο φεστιβάλ. Απλά εμένα δεν είναι του γούστου μου. Ώρα για φαγητό και μπύρες...
Omen: Τι να πει κανείς για αυτή τη μπάντα; Τους έβλεπα για δεύτερη φορά και έπαθα και πάλι απίστευτη πλάκα. "Battle Cry", "Don't Fear The Night", "Dark Rider", "Teeth Of The Hydra" και πολλοί ακόμα ύμνοι ακούστηκαν για να μας θυμήσουν ποιοι είναι οι Omen και ποιο είναι το πραγματικό metal. Ο Kenny Powel ήταν πάλι λιώμα (θεός!) και σε πολλά κομμάτια έπαιζε ότι ήθελε αλλά σε καμιά περίπτωση δεν αμαύρωσε την απόδοση της μπάντας. Επικό stage diving του Kenny και η πρώτη μέρα του Up The Hammers 3 Festival έληξε με απόλυτη επιτυχία.
Ημέρα 2η
Έφτασα αρκετά πιο νωρίς γιατί δεν ήθελα να χάσω τους Trinakrius. Η προσέλευση του κόσμου αυτή τη μέρα ήταν αρκετά μεγαλύτερη (sold out!).
Trinakrius: Οι Ιταλοί epic doomsters έπαιξαν τρομερά. Μου αρέσει πολύ ο ήχος τους και πραγματικά τον μετέφεραν εξαιρετικά στο live. Βέβεια δεν υπήρχε η ανάλογη ανταπόκριση από τον κόσμο που ακόμα έφθανε στο χώρο του φεστιβάλ.
Celtic Legacy: Όμορφο europower metal από τους Celtic Legacy, τους οποίους για να πω την αμαρτία μου δεν τους ήξερα καν. Χωρίς να παίζουν κάτι το συγκλονιστικό, ήταν δυνατοί επί σκηνής και ικανοποίησαν τους οπαδούς τους.
Silver Fist: Άλλη μια speed metal μπάντα από την Ισπανία. Δε μπορώ να πω ότι τρελάθηκα μαζί τους αν και επικράτησε ένας πανικός στο κοινό. Δυνατοί πάντως!
Lonewolf: Οι Γάλλοι Lonewolf απέδειξαν για άλλη μια φορά ότι το live τους ταιριάζει γάντι. Φοβερή απόδοση, μεγάλος πανικός, πολύ ξύλο, γροθιές στον αέρα... αυτό είναι metal ρε! Με τα "Seawolf", "Pagan Glory", "Hellenic Warriors", "Divine Art Οf Lies", "Made Ιn Hell" και άλλους ύμνους μας εξόντωσαν! Σίγουρα η καλύτερη παρουσία όλου του φεστιβάλ (μαζί με του Cage όπως θα διαβάσετε παρακάτω).
Battleroar: Ό,τι και να πω για τους Battleroar είναι λίγο. Είναι ίσως η μοναδική Ελληνική μπάντα που σε κάθε album και σε κάθε live εμφάνιση παρουσιάζει όλο και πιο βελτιωμένο πρόσωπο και καλύτερη εμφάνιση. Το βιολί έδωσε πολύ ωραίο τόνο σε κάποια κομμάτια και ο Kenny Powel εμφανίστηκε για να σολάρει μαζί τους στο "Megaloman". Φοβερή παρουσία για άλλη μια φορά.
Cage: Έπιασα κουβέντα με τον Sean Peck πριν την εμφάνιση των Cage και με ρώτησε "Είσαι προετοιμασμένος για αυτό που θα ακολουθήσει"; Το τι εννοούσε το κατάλαβα μονάχα όταν οι Cage βγήκαν στη σκηνή! Κόλαση, πανικός και κόλαση ξανά! Ο Peck ξερνούσε τους στίχους μέσα από το λαρύγγι του σαν να ήταν η τελευταία μέρα του κόσμου, οι κιθάρες έσπειραν, το μπάσο ασήκωτο, τα drums οδοστρωτήρας! "Hell Destroyer", "Kill The Devil", "Final Solution", "Wings Of Destruction", "I Am The King" και τα μυαλά μας στο πάτωμα! Κολοσσιαία εμφάνιση από την πιο φορμαρισμένη μπάντα της εποχής μας! Προσκυνάτε άπιστοι!
Stormwarrior: Τους λατρεύω! Και μετά από το live τους, τους λατρεύω ακόμα πιο πολύ. Οι speed metallers από τη Γερμανία έδωσαν ένα ισοπεδωτικό live. Εξαιρετική επιλογή τραγουδιών και από τα τρία albums της μπάντας και τρομερή ανταπόκριση από το κοινό. Δυστυχώς δεν άντεξα μέχρι το τέλος (είχαν προηγηθεί οι Cage!) οπότε τα τελευταία κομμάτια τα άκουσα καθιστός.
Manilla Road: Δεύτερη φορά που έβλεπα τους Manilla Road. Φοβερή απόδοση, πολύ ενέργεια, μεγάλη όρεξη! Ο Hellroadie ήταν σε μεγάλα κέφια όπως άλλωστε και ο μέγιστος Shelton. Δυστυχώς όμως υπήρξαν παράπονα από κόσμο που τους έβλεπε πρώτη φορά και αυτό γιατί έπαιξαν κυρίως καινούρια κομμάτια και κάποια, ας τα πούμε "πιο άγνωστα" απο τα παλιά. Ξέφυγαν αρκετά από το χρόνο τους (γύρω στα 50 λεπτά!) αλλά τους Manilla Road δεν τους βαριόμαστε ποτέ!
Γενικά, το UTH 3 Festival μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Ήταν δύο μέρες γεμάτες με πραγματικό heavy metal σε ένα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ heavy metal festival.
Ειδικά thanks πάνε στον Μανώλη (τον διοργανωτή του φεστιβάλ) για την άψογη διοργάνωση και τις συνεχείς προσπάθεις να βλέπουμε κάθε χρόνο στη χώρα μας τις μεγαλύτερες μπάντες του heavy metal με το μικρότερο δυνατό κόστος, σε ένα festival αντάξιο των Ευρωπαικών! Hails!
Φτάσαμε λοιπόν και στην τέταρτη επίθεση.Up the Hammers Festival IV 6-7 Mαρτίου 2009 (σ.σ Ευτυχώς αν και φαντάρος τότε μπόρεσα και πήρα άδεια για να κατέβω.Ο τρόπος ήταν απλός.Η φεύγω με άδεια ή πέρνω αναβολή..) Αn Club, Αθήνα.Ημέρα 1:
Δεν πρόλαβα το πλήρες σετ των Σουηδών Portrait καθώς μπήκα καθυστερημένα στο club(σ.σ Κορυφαίοι!!!Ότι καλύτερο για να ανοίξει το φεστιβάλ). Ο σχετικά λίγος για αρχή κόσμος πάντως έδειξε να το διασκεδάζει και είχε ζεσταθεί αρκετά. Αφού ακολούθησαν ψώνια,βρήκα μια ωραία θέση για να απολαύσω έναν από τους κύριους λόγους που βρέθηκα στο festival, τους viking θεούς...
Ereb Altor
Τι να πει κανείς για αυτή τη μπαντάρα; Η μοναδική viking ατμόσφαιρα των Ereb Altor μεταφέρθηκε ΑΨΟΓΑ επί σκηνής! "Wonder Wonderland", "By Honor", "Wizard", "Awakening" και το κοινό με υψωμένες γροθιές να δίνει τον ρυθμό. Ευχαριστούμε Ereb Altor!
Dream Weaver
Στη συνέχεια βγήκαν οι Dream Weaver στη σκηνή. Κλασική αξία στο χώρο του Ελληνικού metal, ειλικρινά δεν περίμενα τίποτα λιγότερο από αυτό που είδα. Δυνατή σκηνική παρουσία, εκπληκτική απόδοση σε κάθε κομμάτι και βέβαια ένα κοινό να παραληρεί. Κορυφαίες στιγμές τα "Soul Searching", "Destiny Dancer" και "Hands on the White"(σ.σ Το αγαπημένο μου κομμάτι των Dream Weaver).
Crystal Viper
Λατρεία! Από την πρώτη στιγμή που άκουσα τους Πολωνούς αυτούς είναι γίνει για μένα μια all time classic metal band! Ήταν και από τα πρώτα ονόματα που σχεδόν ένα χρόνο πριν είχαν ανακοινωθεί για το Up The Hammers Festival οπότε όπως καταλαβαίνετε μετρούσα μέρες. Όπως ήταν φυσικό η ατραξιόν της μπάντας είναι η μικρούλα κοντούλα (πολύ κοντούλα!) Marta. Ξεκινούν με το "Metal Nation" και πραγματικά έδειξαν αμέσως την αξία τους. Ακολουθεί το "Island of the Silver Skull" και η Marta στη σκηνή με την πειρατική σημαία στο χέρι δίνει ρεσιτάλ. Στη διασκευή "Agents of Steel" επικρατεί το αδιαχώρητο (έφαγα κι έναν "ιπτάμενο οπαδό" στο κεφάλι :p). "Bringer of Light", "Legions of Truth", "Shadows on the Horizon", "Sleeping Swords" κλείνουν την βραδιά κι εμείς απλά χαιρόμαστε. Μοναδικό ψεγάδι ήταν η χαλαρή συμμετοχή του κοινού στα καινούρια κομμάτια, αν και λογικό καθώς το νέο cd δεν έχει πολλές ημέρες στα Ελληνικά δισκοπωλεία. Α, και κάτι ακόμα: που είναι το "The Last Axeman" ρεεεεε; Απαράδεκτοι, θα σας μαλώσω. Ελπίζω να τους δω κάποια στιγμή μόνους τους και όχι σε ένα festival, για να απολαύσω ένα δύωρο της μουσικής τους. Thanks guys (and girl)!
Shadowkeep
Σειρά είχαν οι Shadowkeep. Αν και "progessivίζουν" πολύ για τα γούστα μου, εν τούτοις είχαν μια εξαιρετική παρουσία. Και μόνο το ότι έπαιξαν το "Dark Tower" (το κομμάτι με το οποίο εγώ αλλά και χιλιάδες άλλοι τους πρωτογνωρίσαμε) λέει πολλά. Το κοινό ανταποκρίθηκε ζεστά και οι ίδιοι οι Άγγλοι φάνηκαν να το διασκεδάζουν.
Paradox
Χαμός, πανικός, ξύλο, stage diving, moshing... χαμός ξανά! Οι Paradox ξέρουν πως να ξεσηκώνουν το μεταλλικό κοινό με το speed heavy thrash metal τους και το έκαναν και στην Ελλάδα. "Pray to the Godz of Wrath" και "Search for Perfection" οι κορυφαίες στιγμές και τα πάντα έχουν ισοπεδωθεί. Άψογη παρουσία από μια μπάντα που δεν είναι ψηλά στις προτιμήσεις μου, αλλά με έκανε να παρακολουθήσω όλη την εμφάνιση τους με ενδιαφέρον. Αυτό κάτι δείχνει...
Witchfynde
Τα γερόντια έχουν δόντια! Τι να πει κανείς για μια από τις μεγαλύτερες μπάντες του NWOBHM; Τα λόγια είναι περιττά. Αυτό που ζήσαμε το βράδυ της Παρασκευής ήταν απερίγραπτο. Να μιλήσω για την εκπληκτική επιλογή κομματιών; Για την άψογη παρουσία; Για το θεότρελο κοινό (hail στον φίλο και αδελφό Βασίλη που έδωσε ρεσιτάλ με την Αγγλική σημαία στα χέρια!); Τα παλικάρια (που λέει ο λόγος!) περνούν δεύτερη νιότη! Μας ισοπέδωσαν! Τέλος!
Η βραδιά έκλεισε εκπληκτικά κι εμείς μαζεύαμε τα κομμάτια μας. Ναι, την επόμενη ημέρα θα είχε κι άλλο!
Ημέρα 2
Δυστυχώς έφτασα πάλι καθυστερημένα (πεινούσα ο καημένος και πήγα να φάω) με αποτέλεσμα να παρακολουθήσω μόνο ένα κομμάτι από τους Storrmbringer, μια νέα ελπιδοφόρα epic metal μπάντα(σ.σ Κορυφή!Οσοι τους είδαμε απο την αρχή θα συμφωνούμε σε αυτό). Μου αρέσει πολύ ο ήχος τους αλλά... το στομάχι μου δε με άφησε να τους απολαύσω.
Darkest Era
Τους Ιρλανδούς Darkest Era δεν τους ήξερα ιδιαίτερα. Κακώς! Έπαιξαν εκπληκτικά το epic/power/folk metal τους και το κοινό ανταποκρίθηκε δυναμικά. Υπέροχα μελωδικά κομμάτια, δυνατή σκηνική παρουσία και ζωντάνια στο κοινό ήταν τα βασικά χαρακτηριστικά της εμφάνισής τους. Πραγματικά ενθουσιάστηκα μαζί τους και ήταν σίγουρα η ευχάριστη έκπληξη του διημέρου.
Etrus Grave
Δεν πίστευα ότι θα δω ποτέ τον Fulberto Serena στη σκηνή. Κι όμως το όνειρο έγινε πραγματικότητα! Οι υπέρτατοι epic metallers Etrus Grave εμφανίστηκαν στο festival και ζήσαμε μαγικές στιγμές. Χάζευα το χέρι του Fulberto να ζωγραφίζει μοναδικά επάνω στην κιθάρα, τον Paoletti με μια απίστευτη ηρεμία να κρατάει τον heavy ρυθμό με το μπάσο του, τον Hammerhead να δίνει απίστευτες ερμηνείες στο μικρόφωνο! Μεγάλη εμφάνιση! Etrus Grave σας ευχαριστώ!
Reflection
Τη σκυτάλη πήραν οι Reflection. Epic metal to the bone! Πανικός! Και πως να μη γίνει άλλωστε όταν ακούστηκαν κομμάτια όπως τα "The Wings of Fate", "Ghostship", "Burn the Witch", "When Immortals Die". Κορυφαία στιγμή του show η διασκευή στο "Battle Hymn" στην οποία μάλλον περιγραφή δε μπορεί να γίνει. Όσοι ήταν εκεί έζησαν μια απερίγραπτη εμπειρία. Άξιοι!
Isole
Οι doomsters Isole συνέχισαν την βραδιά. Πολύ καλή παρουσία αν και η μουσική τους με κούρασε μετά από κάποιο σημείο. Οι οπαδοί τους φάνηκε να περνούν καλά πάντως και αυτό έχει σημασία. Ώρα για ψώνια (ξανά!) και για την ψυχολογική προετοιμασία για τις επόμενο τρίο-hell...
Emerald
... το οποίο ξεκίνησε μόλις βγήκαν οι Emerald στη σκηνή. Τα γερόντια έχουν δόντια! Το ξανέγραψα αυτό μου φάινεται, έτσι; Μοναδική εμφάνιση από τους Ολλανδούς. Μας κατατρόπωσαν. Ο Bert Kivits ούρλιαζε σαν να μην υπάρχει άυριο, ο Allard Ekkel μοναδικός, ο Marissen χτυπιόταν σαν εικοσάχρονος. Τι να πεις κανείς για μια μπάντα που παίζει δεκαετίες την αγαπημένη μας μουσική με τον ίδιο ακριβώς τρόπο; Σαν να μην πέρασε μια μέρα! Απλά εμπειρία!
Crush
Η μεγαλύτερη Ελληνική μπάντα, το συγκρότημα εκείνο που όρισε τον επικό ήχο στη χώρα μας... ladies and gentlemen: CRUSH! Μετά από 7 ολόκληρα χρόνια οι Crush ήταν ξανά στη σκηνή. Ξεκίνησαν λίγο παγωμένα (λογικό, 7 χρόνια ήταν αυτά) αλλά μετά από 10 λεπτά επικράτησε κόλαση. "March of the Deads","The Gloriest Night", "Kingdom of the Kings", "Run to the Highway", "Unborn" είναι μερικά από τα έπη που ακούστηκαν. Συγκλονιστική η εμφάνιση των Crush, τους οποίους ελπίζουμε να δούμε ξανά σύντομα.
Titan Force
Όταν έχεις μια από τις μεγαλύτερες US Power μπάντες στη σκηνή με τον Tyrant στα φωνητικά, αλήθεια, τι μπορείς να περιμένεις; Μια αψεγάδιαστή εμφάνιση; Ένα "hell on earth"; Όποιο και να διαλέξετε μέσα θα πέσετε. Το live του αιώνα. Φίλοι και γνωστοί που τους είχαν δει στη Γερμανία με είχαν προετοιμάσει για το τι θα παρακολουθούσα, αλλά και πάλι έπρεπε να τελειώσει το live για να καταλάβω τι έγινε. Χαλαρά μέσα στα 5 καλύτερα live που έχω δει EVER! Το Up The Hammers IV τελείωσε με μια μοναδική εμφάνιση που ζούμε σπάνια στη χώρα μας.
Ειδικά THANKS για άλλη μια φορά πάνε στον MVP του διημέρου, τον Μανώλη Καραζέρη που για άλλη μια χρονιά και παρά τις ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ δυσκολίες διοργάνωσε ένα άψογο festival για να περάσουμε εμείς καλά και να δούμε τις μπάντες που αγαπάμε στη χώρα μας με το μικρότερο δυνατό κόστος. To Up The Hammers είναι ένα τεράστιο festival για τα δεδομένα της Ελλαδίτσας μας και πρέπει όλοι μας να το στηρίζουμε δυναμικά.
Και κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα.Λίγες μόλις μέρες έμειναν μέχρι και το φέτινό Up The Hammers V που όλοι μας το περιμένουμε πως και πως!!!Με τους περισσότερους απο εσάς θα βρεθούμε σε λιγότερο απο μία εβδομάδα στην Αθήνα και θα ζήσουμε για μία ακόμη φορά τεράστιες μεταλλικές συγκινήσεις!!!Up The Hammers!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου