Το κύκνιο άσμα των "μεγάλων" Scorpions είναι πλέον γεγονός και τα συναισθήματα που νοιώθω είναι πολύ παράξενα. Ξεκίνησα χθές αυτό το review, ημέρα κυκλοφορίας του Album, αλλα δυστυχώς δε μπόρεσα να το τελειώσω γιαυτό πάμε να το προσπαθήσουμε σήμερα.Δεν είναι εύκολο να γράψεις μία κριτική για ένα συγκρότημα όπως οι Σκορπιοί! Ένα συγκρότημα το οποίο άκους μία 20ετία, μεγάλωσες με τη μουσική του και του είχες κάποτε μεγάλη αγάπη κυκλοφορεί το τελευταίο του Αlbum, βγαίνει σε περιοδεία και μετά τέλος. Δέ θα ξανακούσουμε κάτι νέο απο αυτούς. Αυτά σκεφτόμουν καθώς πρωτοάκουγα το Sting In The Tail και πραγματίκα ανατρίχιασα πολλές φόρες, πράγμα που είχα να νοίωσω πολύ καιρό. Οι Scorpions λοίπον μας αφήνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Τιμούν το τεράστιο όνομα τους και εγκαταλείπουν με το κεφάλι ψηλά.Ότι καλύτερο έχει κυκλοφορήσει η μπάντα απο εποχές Crazy World /Face the Heat και μετά. Δεύτερη μέρα που το ακούω στο repeat και ήδη έχω κολλήσει με κομματάρες όπως τα: Raised On Rock, The Good Die Young (με τι συμμετοχή της Tarja Turunen στα δεύτερα φωνητικά), No Limit, Turn you On, όπως και με τις τρείς μαγευτικές μπαλάντες του δίσκου (Lorelei, Sly και The Best Is Yet To Come). Άλλωστε όλοι γνωρίζουμε πώς κάθε φορά που οι Σκορπιοί έγραφαν μία μπαλάντα το έκαναν καλύτερα απο κάθε άλλο. Ένα album που σίγουρα θα κάνει αρκετό καιρό να βγεί απο το cd player μου. Φόρος Τιμής λοιπόν στους Scorpions και στα 45 χρόνια προσφοράς τους στη μουσική που αγαπάμε... Θα μας λείψετε!!!
Review By Manos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου